បញ្ញា
ប្រែសម្រួល/រៀបរៀងដោយ: | គឹម ចាន់ណា |
ISBN: | 9789996347597 |
បោះពុម្ភៈ និង ចែកចាយ: | ម៉ាញ ប៊ុក្ស |
ថ្ងៃខែឆ្នាំបោះពុម្ភ: | 1 វិច្ឆិកា 2017 |
បោះពុម្ពលើកទី: | 1 |
ទំព័រ: | 278 |
តម្លៃ: | 15000 ៛ សូមទំនាក់ទំនងក្រុមហ៊ុន ម៉ាញ បុក្ស ឬ ០៩៧ ៥០៣ ២២៨២ |
ពិពណ៌នា:
សៀវភៅដែលសរសេរពីសេចក្តីអត្ថាធីប្បាយរបស់អូសូ មានលំនាំដែលជារបស់ខ្លួនឯង ជាការប្រើពាក្យពេចន៍សាមញ្ញ ប៉ុន្តែជួនកាលក៏ប្រើពាក្យធ្ងន់ៗដែលអាចដាស់អ្នកអានឲ្យក្រោកឡើងបាន។ ហេតុនេះទើបការបកប្រែស្នាដៃរបស់អូ សូ ចាំបាច់ត្រូវពិនិត្យពិច័យពីការប្រើភាសា ដើម្បីឲ្យប្រាកដចិត្តថាអាចរក្សាអត្ថរសតាមច្បាប់ដើម និងជួនកាលត្រូវប្រយ័ត្នប្រយែងពីការប្រើពាក្យដែលច្រើនបង្ហាញចេញមកក្នុងលក្ខណៈជាករ "វាយប្រហារត្រង់ៗ" ជាញឹកញាប់។ ប៉ុន្តែទាំងអស់នេះចាត់ទុកជាបទពិសោធការងារបកប្រែដ៏មានតម្លៃ ជាអ្វីដែលធ្វើឲ្យយើងបានយល់ដឹងពីសោភណភាពនៃភាសា ហើយយល់ថាភាសាជាតួអង្គភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងដែលមានថាមពលមហាសាល ជាការប្រាស្រ័យទាក់ទងដ៏អស្ចារ្យ។
ពាក្យសាមញ្ញដូចជា Intelligence ដែលជាចំណងជើងសៀវភៅនេះ បើនិយាយជាទូទៅមានន័យទៅដល់ភាពឆ្លាតវៃ យល់ថារឿងនៃការសិក្សាជាអ្វីដែលអាចសាងឬអភិវឌ្ឍមកបាន ប៉ុន្តែបើបានអានដល់ខ្លឹមសារខាងក្នុង លោកអ្នកនឹងឃើញថា Intelligence វាជាអ្វីដែលមានស្រាប់នៅក្នុងខ្លួនលោកអ្នកគ្រប់គ្នា។ យើងជ្រើសពាក្យ "វៃឆ្លាត" ដើម្បីឲ្យត្រូវតាមចេតនារម្មណ៍របស់ អូសូ ថាសតិបញ្ញា ឬភាពឆ្លាតវៃនេះជាអ្វីដែលមានស្ថិរភាពស្រាប់នៅក្នុងមនុស្សគ្រប់រូប មានស្រាប់តាំងពីចាប់ផ្តើមជីវិត វាទាស់តែត្រង់ថា លក្ខខណ្ឌផ្សេងៗបានមកបិតបាំងបញ្ញាដែលមានស្រាប់នេះ ប្រៀបដូចទឹកដែលត្រៀមផុសចេញ មកពីដី ប៉ុន្តែ ត្រូវដុំថ្មដ៏ធំបិទពីលើជាប់ ធ្វើឲ្យមិនអាចផុសឡើងមកបាន។
អ្វីដែល អូ សូ លើកឡើងគឺការលើកយកដុំថ្មនោះចេញ ដោយប្រើវិធីសាស្ត្រហៅថា "ចម្រើនភាវនា" ឬគាត់ប្រើពាក្យថា "Meditation" ការចម្រើនភាវនាដែលលើកឡើងនេះពុំមែនមានន័យត្រឹមតែការស្មឹងស្មាធិទេ គឺមានន័យសំដៅលើការហ្វឹកហាត់សតិ តាមមើលកាយ តាមមើលចិត្ត ជាការហាត់ឲ្យអាច "តបស្នង" ប្រកបដោយភាពឆ្នៃប្រតិដ្ឋជាមួយ "បច្ចុប្បន្នភាព"។ អូសូប្រើពាក្យថា "តបស្នង" និងពាក្យ"ប្រតិកម្ម(React)"។ លោកអធិប្បាយបន្តថាប្រតិកម្មជារឿងរបស់គំនិត ជាអ្វីដែលមកពីអតីតកាល ជាអ្វីដែលធ្វើទៅដោយ "មិនដឹងខ្លួន"។ ចំណែកការតបស្នងជារឿងនៅក្នុង"បច្ចុប្បន្ន" និងជាអ្វីដែលមានភាព "ស្ថាបនាច្នៃប្រតិដ្ឋ"។
សៀវភៅមួយក្បាលនេះបានរិះគន់ចំណុចខ្សោយនៃប្រព័ន្ធអប់រំបច្ចុប្បន្ននេះព្រមទាំងចង្អុលបង្ហាញមាគ៌ាឲ្យមើលឃើញពីការអប់រំដែលសមស្របផងដែរ។ខ្ញុំជឿថាបើយើងមានចិត្ត " ទូលាយគ្រប់គ្រាន់ " ព្រមទទួលយកចំណុចផ្សេងៗ ដែលអូសូ លើកឡើង និងមានចិត្ត "បើកចំហគ្រប់គ្រាន់" នាំយកគំនិតនេះមកប្រើក្នុងបរិបទរបស់សង្គមខ្មែរ នោះវាជាអនិសង្សដ៏មហិមាចំពោះការអប់រំរបស់កម្ពុជានាអនាគត។ ខ្ញុំផ្ទាល់ទទួលអារម្មណ៍បានពីថាមពលដ៏មហិមានៅរៀងរាល់លើកដែលបានអានស្នាដៃរបស់អូសូ មានអារម្មណ៍ប្រៀបដូចជាការបន្ថែម "កំសូលភ្លើង"ចូលទៅក្នុងចិត្ត ធ្វើឲ្យចិត្តខ្ញុំនៅតែឆេះរោលរាលបន្តទៅមុខបាន។
ការទទួលយករឿងថ្មីៗ ដែលជារបត់មួយនៃផ្នត់គំនិតសង្គម អាចថាជាការប្រថុយមួយក្នុងការប្រឈមនឹងគំនិតរឹងត្អឹងរបស់អ្នកអានខ្មែរយើងមួយចំនួន តែខ្ញុំសុំសំណុំពរឲ្យយើងពិចារណាទៅលើសេរីភាពនៃការគិត ការពិចារណា និងការវិភាគមួយចំនួន ដែលអាចផ្ទុយពីចិត្តរបស់យើង ប៉ុន្តែអ្វីដែលយើងមិនអាចប្រកែកបានគឺសភាពពិត ជាក់ស្តែង។
សូមអរគុណដល់លោកសាស្ត្រាចារ្យ ធន ឆាយពិសិដ្ខ ដែលបានខិតខំបកប្រែសៀវភៅនេះយ៉ាងផ្ចិតផ្ចង់ និងសូមអរគុណដល់ប្រិយមិត្តអ្នកអានដែលបានគាំទ្រយើងខ្ញុំឲ្យមានវត្តមានបម្រើអាហារផ្លូវចិត្តរបស់លោកអ្នកមកទល់បច្ចុប្បន្ន។
នាយកគ្រឹះស្ថានបោះពុម្ពម៉ាញប៊ុក្ស
មាតិកា:
បញ្ញា វាមិនដូចជាអ្វីដែលអ្នកគិតនោះទេ
បញ្ញា - អំណោយទានពីធម្មជាតិបទកវីចេញពីចិត្ត
អត្តាដែលបើកចំហ
កក្តាអ្វីខ្លះដែលធ្វើឲ្យមនុស្សល្ងងខ្លៅ?
សម្របខ្លួនដើម្បីរស់
បម្រះននៀលដើម្បីប្រសិទ្ធភាព
សង្កត់សង្កិននឹងបង្គាប់បញ្ជា
បាបព្រោះមិនស្តាប់បង្គាប់
គ្រាន់តែធ្វើតាមបញ្ជា
ចិត្ត - ប្រអប់ផិនដូរ៉ា
ចេញឲ្យផុតពីពីរ៉ាមីត
ចេញពីចិត្តគិត…ឆ្ពោះទៅរកចិត្តដែលទទេស្អាត
ចេញពីការគិត មកជាការយល់
ចេញពីប្រតិកម្ម មកជាការតបស្នង
ចេញពីជំនឿ មកជាសទ្ធា
ចេញពីការយល់ចិត្ត មកជាក្តីមេត្តា
ចេញពីទំនាក់ទំនង មកជាការរួមចិត្តតែមួយ
ចៅហ្វាយននិងអ្នកបម្រើ
អ្វីដែលដឹងរួចហើយ…អ្វីដែលនៅមិនទាន់ដឹង…និងអ្វីដែលមិនទាន់ដឹងបាន
មិនស្ថិតក្រោមលក្ខខណ្ឌ - ចេញទៅនៅក្រៅទ្រុង
ការមិនស្តាប់បង្គាប់តាមបែបផ្សេង
បញ្ញានៃភាពមិនដឹង
ការមិនជីវិតរស់នៅគឺជារង្វាន់ម្យ៉ាង
ការរកឃើញកុងតាក់ បិទ-បើក
រស់នៅយ៉ាងសាមញ្ញ
ពន្លឺដែលភ្លឺស្វាយនៅក្នុងខ្លួនឯង
អាការៈ កាំជណ្តើរ និង ឧបសគ្គ : សំណួរ-ចម្លើយ
- តើកុំព្យូទ័រដើរតួនាទីជំនួសបញ្ញាមនុស្សបានដែរឬទេ?
- ហេតុអ្វីទើបមនុស្សជាតិហាក់ដូចជាពេញចិត្តក្នុងការធ្វើដំណើរ ទៅរកការធ្វើអត្តឃាតនៅទូទាំងពិភពលោក?
- ខ្ញុំមិនអាចទប់ទល់នឹងស្ថានការសង្គមទាំងឡាយបាន ខ្ញុំនៅជាប់ក្នុងនោះ តើខ្ញុំគួសុំជំនួយពិពេទ្យផ្លូវចិត្តឬទេ?
- ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ធុញទ្រាន់នឹងខ្លួនឯង មានអារម្មណ៍ថាមិនអាចផ្សាភ្ជាប់ពិភពខាងក្នុងនិងពិភពខាងក្រៅបាន ខ្ញុំធ្លាប់ជាមនុស្សដែលមានចំណាប់អារម្មណ៍ជាច្រើន ប៉ុន្តែឥលូវមិនដឹងថាវាបាត់ទៅណាអស់រលីងហើយ។
- ជាញឹកញាប់នៅក្នុងពេលកំពុងធ្វើការ ខ្ញុំច្រើនតែបារម្ភថាខ្ញុំបាត់បង់ទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯង
- ខ្ញុំចាប់ផ្តើមឃើញថាគំនិតរបស់ខ្ញុំស្រដៀងនឹងកូនក្មេង តើខ្ញុំគួធ្វើដូចម្តេច?
- ជួនកាលខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាស្រពិចស្រពិល ដូចជាបាត់បង់ការចង់ចាំអស់
- តើមនុស្សស្រលាញ់គ្នា ប្រតិបត្តិចំពោះគ្នាតាមបែបអ្នកមានបញ្ញាដោយវិធីណា?
- ជួនកាលខ្ញុំមានការសង្ស័យចំពោះបញ្ញារបស់ខ្លួន
- តើខ្ញុំអាចលើកកំពស់ការអភិវឌ្ឍបញ្ញាខ្លួនឯងបានដោយវិធីនា?
រកឃើញបញ្ញាដោយការចម្រើនភាវនា
OSHO ជានរណា?
No comments:
Post a Comment